Pod koniec XVIII wieku do Mysłowic, niewielkiej osady położonej na wschodnich kresach Królestwa Prus, dotarła industrializacja. Powstały tu wówczas pierwsze, prymitywne kopalnie węgla kamiennego. W połowie następnego stulecia miejscowość zyskała na znaczeniu jako ważny węzeł kolejowy oraz miejsce działalności dużych zakładów przemysłowych.
W samym centrum Mysłowic odnajdziemy zabudowania przedsiębiorstwa, które pozostawiło najtrwalsze piętno na życiu miasta. To likwidowana obecnie kopalnia „Mysłowice”, rozlokowana na powierzchni 60 ha. Jej początki sięgają lat 30. XIX wieku, kiedy to spółka, w której zasiadali m.in. Aleksander Mieroszewski (właściciel wielu majątków w okolicy) i Franciszek Winckler (słynny przedsiębiorca) otrzymała prawo eksploatacji pola górniczego „Danzig”. Zakład dynamicznie się rozwijał, powiększając się o przyłączane w następnych latach, okoliczne kopalnie. Nazwę „Myslowitz” kopalnia otrzymała już w roku 1864. W 1901 w kopalni „Mysłowice” zastosowano po raz pierwszy na świecie podsadzkę hydrauliczną do wypełniania pustek.
Brzemienne w skutki były wydarzenia, które rozegrały się na terenie kopalni 15 sierpnia 1919 roku. Niemieccy żołnierze dokonali wówczas masakry, strzelając do czekających na wypłatę górników oraz towarzyszących im kobiet i dzieci. Zginęło 10 osób. Przyczyniło się to do wybuchu pierwszego powstania śląskiego. W 1987 roku wybuch pyłu węglowego uśmiercił 18 górników – była to jedna z najtragiczniejszych katastrof górniczych w okresie powojennym.
Warto jeszcze wspomnieć, że w roku 2000 na poziomie 500 uruchomiono najdłuższy w Europie – mierzący 2,5 km – przenośnik taśmowy. W 2007 roku połączono kopalnie „Mysłowice” i „Wesoła”, a w tej pierwszej rozpoczęto „wygaszanie” wydobycia. Po prawie 150 latach działalności i wyczerpaniu pokładów węgla, zamknęła się historia zakładu. Na zagospodarowanie czekają zabudowania kopalni "Mysłowice", położone pomiędzy ulicami: Bytomską, Katowicką, Obrzeżną, Północną i Świerczyny. Wiele z nich pochodzi z początku ubiegłego wieku, kilka zostało wpisanych na listę zabytków. Najbardziej charakterystyczne są nadszybia „Sas”, „Łokietek” i „Jagiełło” z wieżami wyciągowymi. Ale obok nich zachowały się też dawne budynki dyrekcji, szpitala, laboratorium, parowozowni, stajni, magazynów, warsztatów i wiele innych. Większość tych gmachów wzniesiono z cegły, w stylu charakterystycznym dla XIX-wiecznych obiektów industrialnych.