Mokra, niewielka wieś położona na północ od Kłobucka, znana jest przede wszystkim jako miejsce bitwy w pierwszych dniach kampanii wrześniowej 1939 roku. Niedaleko pomnika tego wydarzenia stoi drewniany kościół pod wezwaniem Świętych Szymona i Judy Tadeusza. XVIII-wieczna świątynia jest konstrukcji wieńcowej, z dachem krytym gontami i zwieńczona zgrabną sygnaturką. We wnętrzu odnajdziemy kilka sprzętów barokowych i neobarokowych.
W podręcznikach historii wieś Mokra, w gminie Miedźno, znalazła się za sprawą bitwy, którą 1 i 2 września 1939 roku stoczyli żołnierze Wołyńskiej Brygady Kawalerii z wojskami niemieckimi. Jednak historia miejscowości zaczęła się znacznie wcześniej. Pierwsze wzmianki pochodzą już z XV wieku, kiedy wspomina o niej historyk, Jan Długosz, pisząc o Mikołaju Mokrskim. Przez ponad trzy następne stulecia Mokra wchodziła w skład dóbr klasztoru kanoników regularnych w Kłobucku. I właśnie wtedy, na początku XVIII wieku, w miejscowości postawiono niewielką, drewnianą kaplicę, która przetrwała do dnia dzisiejszego. Budynek został wzniesiony w 1708 roku i za patronów otrzymał Świętych Apostołów: Szymona i Judę Tadeusza; był wotum dziękczynnym prepozyta kłobuckich kanoników, Ksawerego Lisowieckiego. Uroczystość poświęcenia kaplicy miała miejsce w roku 1709. Do XX stulecia nie odprawiano w niej regularnie nabożeństw. Oficjalnie filią parafii w Miedźnie Mokra stała się dopiero w 1936 roku. W 1974 utworzono tutaj wikariat terenowy, a w 1981 - samodzielną parafię. W roku 2003 poświęcono w Mokrej nowy kościół parafialny. Kościół jest orientowany. Zbudowany został w konstrukcji wieńcowej. Nawa jest szersza od zamkniętego trójbocznie prezbiterium; ściany oszalowane; dach dwuspadowy, przykryty gontami. Sygnaturka znajduje się w sześciobocznej wieżyczce z latarnią i blaszanym hełmem. We wnętrzu warto zwrócić uwagę na utrzymany w stylu barokowym ołtarz główny oraz grupę pasyjną, umieszczoną na belce tęczowej. W otoczeniu kościoła rosną stare dęby i lipy – pomniki przyrody. Kościół pod wezwaniem Świętych Szymona i Judy Tadeusza znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej wojewósztwa śląskiego.