OFICJALNY PRZEWODNIK TURYSTYCZNY WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO
Obszary w rejonie Dankowa były zamieszkiwane już w czasach prehistorycznych, zaś z roku 1217 pochodzi pierwsza wzmianka o samej miejscowości. Wówczas zawarty został tu układ pomiędzy skonfliktowanymi dotychczas książętami: Leszkiem Białym, Henrykiem Brodatym i Władysławem Laskonogim. W 1267 r. odbył się tu synod biskupi. W miejscu tutejszych fortyfikacji na początku XV w. powstał zamek, który w XVI stuleciu przebudowano na reprezentacyjno-obronną rezydencję. Gruntowna rozbudowa zamku nastąpiła w latach 30-tych XVII w. Wówczas należał on do Stanisława Warszyckiego, który otoczył budowlę fortyfikacjami typu bastionowego. Stanisław Warszycki herbu Abdank (1599-1681) to dość interesująca, barwna, choć również moralnie kontrowersyjna postać. Ów właściciel dóbr Sancygniów, pan na Dankowie, marszałek trybunału koronnego, senator i wojewoda mazowiecki oraz starosta piotrkowski, był także kasztelanem krakowskim, miecznikiem łęczyckim i wojewodą sandomierskim. W posiadłościach swych rozbudowywał fortyfikacje, a także rozwijał rzemiosła, popierał handel, zakładał stawy i kopał kanały. Równocześnie dawne przekazy ujawniają drugą twarz szlachcica, który dokonywał zbrojnych najazdów i grabieży majątków swych sąsiadów, a także miał opinię bezwzględnego okrutnika i sadysty. Ponoć znajdował upodobanie w torturowaniu swych poddanych, a szczególne okrucieństwo przejawiał wobec swych kolejnych żon. Jedną publicznie chłostał, drugą ponoć nawet żywcem zamurował. Nic więc dziwnego że w kulturze ludowej Warszycki był uosobieniem diabła. Warszycki zachował się dość przemyślnie wobec inwazji Szwedów w 1655 r. Zajmując stanowisko ugodowe sprawił, że jego twierdza nie była przez nich atakowana, choć równocześnie udzielił wsparcia obleganemu klasztorowi jasnogórskiemu. Przeciw Szwedom wystąpił otwarcie wówczas, gdy był pewien, że wojna przez nich będzie definitywnie przegrana. W 1657 roku przebywał w Dankowie król Jan Kazimierz. Fortalicja Warszyckiego, na brzegu Liswarty, otoczona była kamiennymi fortyfikacjami i bastionami w kształcie gwiazdy. Jeszcze w połowie XVIII w. była to potężna i zamieszkała warownia (po Warszyckich należąca do kolejnych rodów), niebawem jednak, po pożarze w 1767 r., zaczęła stawać się coraz bardziej zapuszczoną ruiną. W drugiej połowie XIX w. zamek rozebrano do fundamentów, by powiększyć powierzchnię gruntów ornych. W latach 60-tych XX w. prowadzono tu prace konserwatorskie związane z oblicowaniem wałów.
ul. Mickiewicza 29
40-085 Katowice
tel. (32) 207 207 1
info@slaskie.travel
Portal powstał w ramach projektu
Mobilne Śląskie
Darmowa aplikacja SLASKIE.travel dostępna na platformach 
