Od końca XVIII wieku na terenie dzisiejszej Dąbrowy Górniczej trwa intensywna działalność przemysłowa. Doprowadziła ona do znacznego przekształcenia środowiska przyrodniczego. Jednak, wbrew powszechnym opiniom, w mieście wciąż istnieją obszary bogate w - często nawet chronione - okazy fauny i flory. Jednym ze szczególnych terenów jest zbiornik wodny Pogoria II. Razem z Pogorią I i Pogorią III powstał on w wyniku zalania wodami podziemnymi dawnych wyrobisk piasku podsadzkowego. W Dąbrowie Górniczej wyrobisk tych nie rekultywowano (tak, jak gdzie indziej), ale pozwolono tu odrodzić się przyrodzie. Pogoria II jest chroniona jako użytek ekologiczny. Obejmuje sam akwen i tereny nadbrzeżne. W pobliżu jeziora nastąpiła bardzo szybka regeneracja środowiska zbliżonego do naturalnego. Specjaliści rozpoznają tu następujące zbiorowiska roślinne: szuwary, murawy, zarośla, lasy łęgowe, zespoły bagienne i wodne. Z rzadkich roślin występuje tutaj m.in. grążel żółty, grzybień biały, kruszczyki i kruszyna pospolita. Z interesujących grzybów spotyka się mądziaka malinowego. Największym bogactwem Pogorii II są ptaki. Najmniejsza polska czapla, czyli bączek, znajduje się w „Polskiej czerwonej księdze zwierząt” (spisano w niej gatunki szczególnie zagrożone wyginięciem). Poza bączkiem, Pogorię upodobały sobie także chociażby remizy i pięknie ubarwione zimorodki. Spotkać tu można wiele gatunków pokrzewek. Zalew jest ponadto doskonałym miejscem rozmnażania się płazów; jego czyste wody upodobało sobie wiele gatunków ryb. Do wędkowania upoważnieni są jednak tylko członkowie Polskiego Związku Wędkarskiego. Użytek ekologiczny Pogoria II został utworzony w 2002 roku uchwałą Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej. Jego obszar wynosi około 40 ha.