Rudy leżą w południowo-zachodniej części województwa śląskiego. Okolice te zaliczają się do najpiękniejszych na Górnym Śląsku. Miejscowość znajduje się w centrum wielkiego kompleksu leśnego, chronionego w granicach Parku Krajobrazowego Cysterskie Kompozycje Krajobrazowe Rud Wielkich. Same Rudy słyną z zabytkowego opactwa cystersów, którego ozdobą jest kościół parafialny pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny - Sanktuarium Matki Bożej Pokornej.
Nieopodal bazyliki, przy zbiegu ulic Dworcowej i Rogera, odnajdziemy cmentarz parafialny (łatwo do niego trafić jadąc drogą wojewódzką nr 919 w kierunku Raciborza). Cmentarz na to miejsce przeniesiono (z pobliża świątyni cystersów) w roku 1668. Jest on obecnie otoczony stylowym ogrodzeniem, a nad wejściem głównym wznosi się ceglana brama. Za nią widzimy kościół cmentarny pod wezwaniem św. Marii Magdaleny. Pierwszą kaplicę postawiono tutaj już w latach 1687-1688, kiedy opatem rudzkiego klasztoru był Joseph I. Obecna budowla pochodzi z 1906 roku. Kościół wymurowano z cegły, w stylu neoromańskim, na planie krzyża łacińskiego. Od strony południowego zachodu wznosi się wieża zwieńczona ostrosłupowym hełmem; do nawy przylega zamknięte wielobocznie prezbiterium. Elewację zdobi jedynie fryz arkadowy.
Ciekawe są nagrobki cmentarne. Wśród nich wyróżnia się kamienny krzyż stojący na grobie Juliusza Rogera. Żył on w latach 1819-1865. Na Śląsk przybył jako nadworny lekarz książąt raciborskich i Królewski Radca Sanitarny. Jednak leczył nie tylko książąt, zajmował się również prostymi ludźmi. Zainicjował też budowę (lub rozbudowę) szpitali w Rudach, Gliwicach i Pilchowicach. Ponadto interesował się naukowo przyrodą oraz kolekcjonowaniem polskich pieśni. Zmarł niespodziewanie, a nagrobek ufundował mu książę Wiktor I.