Mikołów jest 40-tysięcznym miastem przemysłowym, położonym na południe od Katowic, w sąsiedztwie Rudy Śląskiej i Tychów. Przez miejscowość przepływa rzeczka Jamna. Dzieje miasta sięgają korzeniami okresu średniowiecza. Pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi już z roku 1222, kiedy wspomina się kasztelana z Mikołowa. Rezydował on prawdopodobnie w niewielkim grodzie, znajdującym się być może w okolicach obecnego kościoła ewangelickiego i kapliczki św. Mikołaja. Miasto ukształtowało się jednak na terenach położonych nieco bardziej na południe. Pierwsza świątynia stanęła tutaj w XII wieku i miała za patrona św. Mikołaja. W drugiej połowie następnego stulecia, po przenosinach osady, wzniesiono nowy kościół, który wkrótce stał się siedzibą parafii pod wezwaniem św. Wojciecha. Od połowy XVI do połowy XVII wieku obiekt ten był użytkowany przez wyznawców luteranizmu.
W latach 1843-1861 w Mikołowie zbudowano nowy, okazały kościół parafialny, którego patronem został św. Wojciech. Z tego powodu starej świątyni zmieniono wezwanie na Matki Bożej Śnieżnej. Mikołowski kościół Matki Bożej Śnieżnej leży na północ od zabytkowego Rynku. Jest orientowany, wzniesiony z kamienia łamanego. Cechy późnogotyckiej architektury pozwalają przypuszczać, że został nieco przebudowany pod koniec średniowiecza. Nawę zbudowano na planie prostokąta; do niej przylega wielobocznie zamknięte prezbiterium. Od strony zachodniej widzimy czworoboczną wieżę, która została wymurowana dopiero w XVIII wieku. Wnętrze jest jednonawowe. Znajdziemy w nim gotyckie kropielnice i chrzcielnicę, późnorenesansową ambonę, barokowe ołtarze. Przed kościołem Matki Bożej Śnieżnej warto zwrócić uwagę na zabytkową figurę św. Jana Nepomucena. Mikołowianie postawili ją tutaj w XVIII wieku, dziękując w ten sposób za przywrócenie wody w miejskiej studni.