Dawny zajazd wybudowany w l. 1784-1787 z palonej cegły, dwukondygnacyjny.
Wzmiankowane prawo pędzenia i wyszynku wódki. Przy podwórzu stała wozownia, piwnica do nafty, szopa na drewno i węgiel. Założony na planie prostokąta z sienią na osi. Dwukrotnie przebudowany na przełomie XVIII i XIX w. oraz w poł. XIX w. Po zaniechaniu pierwotnej funkcji służył jako dom mieszczański. Zachowany drewniany ganek, dach polski, łamany pokryty dachówką, w pomieszczeniach parteru sklepienia żaglaste na gurtach.