Polana na Bukowym Groniu jest częścią Brennej, na której prowadzona jest działalność pasterska. Mieszkali tu głównie rolnicy przybyli ze Śląska i Wołosi – wędrowny lud pasterki, który przyniósł ze sobą stada kóz i owiec, dostarczających mleka, sera, mięsa i wełny. Wypasowi tutaj sprzyjały zielone polany powstałe w efekcie karczowania lasów, natomiast nie zachęcały: górzysty teren i nieurodzajna gleba.
W 1621. Brenna była wsią książęcą, posiadała folwark z hutą szkła produkującą szkło proste i szklanki na piwo i wino. Pasterze na polanach zakładali szałasy, które w 1755 r. istniały już na większości okolicznych stoków.
Bukowy Groń leży w obszarze Parku Krajobrazowego Beskidu Śląskiego i Specjalnego Obszaru Ochrony Natura 2000. Występuje tu cenne siedlisko przyrodnicze zachodniokarpackiej murawy bliźniczkowej.