Już na początku XII stulecia mieszczanie w Raciborzu posiadali przywilej warzenia piwa, a piwowarstwo było najważniejszym źródłem dochodów. Piwo, oprócz źródła dochodu, było również powszechnym napojem ludzi, bez względu na klasę społeczną. Wówczas nie warzono piwa przez cały rok, tylko od jesieni do wiosny. W ciepłej porze, od czerwca do września, słód dawał kwaśną brzeczkę, poza tym latem trudno było dłużej przechowywać piwo. Najlepszy słód powstawał wiosną i jesienią, a najlepsze piwa produkowano w marcu.