Data dodania:  2013-10-16

Miody.

Tereny Żywiecczyzny to obszar o najwyższych walorach przyrodniczych, obejmujący mozaikę ekosystemów leśnych, wodnych i innych z bogactwem chronionych rzadkich gatunków roślin. Występuje tu duża różnorodność roślin, które są pożytkiem dla pszczół. Miód wielokwiatowy pozyskiwany jest przez pszczoły z nektaru rożnych gatunków roślin uprawnych, sadowniczych, łąkowych, leśnych, górskich i dziko rosnących, kwitnących w tym samym czasie.
Gmina Porąbka położona jest nad rzeką Sołą, wśród stoków Beskidu Małego. Prawie połowę powierzchni gminy stanowią lasy. Obecność lasów iglastych i liściastych, a także bogata roślinność zdecydowały o występowaniu na tych terenach wielu rodzajów miodów, wśród których najbardziej popularny jest miód spadziowy. Oprócz niego, pszczoły z nektarów roślin kwitnących wytwarzają również miody akacjowe, lipowe, wielokwiatowe i nektarowo-spadziowe.
Święty Otton (1060-1139), tak napisał o Polanach „…nie dbali o wino, mając w piwie i miodzie wyborne napoje (…)” (Irena Gumowska, Pszczoły i ludzie, 1986, s. 166). Od dawien dawna na terenie dzisiejszej Polski wybierano pszczołom miód.
Paweł Lorek w artykule pt. Z historii organizacji pszczelarskich na Śląsku Cieszyńskim (s. 16) wydanego w Beskidzkich Wiadomościach Rolniczych 9/97 z okazji XV Ogólnopolskich Dni Pszczelarza Bielsko-Biała 1997, pisze: Początki pszczelarstwa na Śląsku Cieszyńskim sięgają 1872 roku, kiedy to w Cieszynie powołano Sekcję Ogrodniczo‑Pszczelarską w łonie istniejącego już od roku 1869 Towarzystwa Rolniczego.
Od najdawniejszych czasów ludzie interesowali się pszczołami. Początkowo zainteresowanie to sprowadzało się do wyszukiwania gniazd dzikich pszczół i odbierania z nich miodu. Wkrótce człowiek zaczął zastanawiać się, jak zdobywać ów słodki przysmak w większej ilości, tak aby mieć doń stały dostęp.