Grojec, wznoszący się 612 m n.p.m., to popularny cel spacerów mieszkańców Żywca oraz turystów. Są to właściwie trzy wzniesienia - obok głównej kulminacji znajdują się także, wysunięte bardziej ku północy i położone bliżej centrum miasta, Średni Grojec (474 m) oraz Mały Grojec (422). Z różnych rejonów masywu rozpościerają się ładne widoki na Kotlinę Żywiecką oraz Beskid Śląski, Żywiecki i Mały. Badania archeologiczne wykazały, iż rejon najwyższego wzniesienia zamieszkały był już przed naszą erą. We wczesnym średniowieczu wzniesiono tu warownię (dokładne jej datowanie utrudnione jest z powodu zniszczeń dokonanych po II wojnie, podczas budowy telewizyjnej stacji przekaźnikowej). Według źródeł XIX-wiecznych, w XIII stuleciu znajdował się tu zamek łowiecki. Wiemy, że na początku XV w. wzniesiono tu zamek znanych wówczas rycerzy-rabusiów, Bożywoja i Włodka Skrzyńskich herbu Łabędź. Swój łupieżczy proceder, związany z najazdami na Małopolskę, uprawiali oni będąc lennikami Księstwa Oświęcimskiego. Warownia przeszła niedługo potem w ręce Komorowskich. Ponieważ sprzyjali oni królowi Węgier, Maciejowi Korwinowi, który sprzymierzył się z Krzyżakami, stwarzało to zagrożenie dla południowych granic Polski. Dlatego też w latach 70-tych XV w., z inicjatywy króla Kazimierza Jagiellończyka doszło do wyprawy zbrojnej, a następnie do zniszczenia kilku należących do Komorowskich zamków - w tym budowli na Grojcu. Grojec warto zwiedzić, korzystając z żółtego szlaku albo też - częściowo pokrywającej się z nim - ścieżki dydaktycznej. Obydwa warianty rozpoczynają się w centrum miasta, kończą zaś przy browarze. Wędrówka przez masyw Grojca trwa około 2 godzin. Przebieg ścieżki dydaktycznej umożliwia zapoznanie się zarówno z geologią, jak i przyrodą ożywioną, a także historią tego terenu.