Dwór w Palowicach wzniesiony został w latach 1860-1880 w stylu klasycystycznym. Podpiwniczony, parterowy budynek zbudowany jest na planie zbliżonym do prostokąta i nakryty dachem mansardowym. Siedmioosiowa fasada posiada pozorny, trzyosiowy, piętrowy ryzalit środkowy. Od strony ogrodu podobny ryzalit dekorują piętrowe, ośmioboczne wieżyczki. Wewnątrz budowla posiada trzytraktowy, symetryczny układ z obszerną sienią na osi.
Dwór należał do rodziny Tiele-Wincklerów, przez których został wzniesiony. Jeszcze przed powstaniem obecnej budowli, w roku 1842 Palowice nabyte zostały przez Franciszka von Wincklera, właściciela kopalni w Miechowicach, Katowicach, dóbr katowickich, mysłowickich. Gdy zmarł w 1851 r., spadkobierczynią majątku stała się jego córka Waleska, która wyszła za porucznika Huberta von Tiele. Przyjął on nazwisko Tiele-Winckler. W rękach Tiele-Wincklerów, będących jedną ze znaczniejszych rodzin arystokratycznych na Śląsku, oprócz miejscowości Palowice znajdowały się również m.in. Boguszowice, Katowice, Kujawy, Miechowice, Moszna, Mysłowice, Orzesze, Rozdzień, Zawada.
Przedstawiciele rodu byli właścicielami dworu do 1945 r. Po wojnie urządzono w jego wnętrzach mieszkania, oddział poczty i kawiarnię. W realiach PRL nieremontowany i zaniedbany budynek popadał stopniowo w ruinę, wskutek czego w latach 90-tych zeszłego stulecia, ze względu na stan techniczny, wysiedlono stąd ostatnich mieszkańców. Od 2009 r. stanowi własność prywatną.
Obiekt niedostępny dla zwiedzających.