Drewniany kościół pw. św. Michała Archanioła w Rudzińcu

Do grupy zabytkowych, drewnianych kościołów powiatu gliwickiego, należy m.in. kościół pw. św. Michała Archanioła w Rudzińcu, będący obecnie kościołem parafialnym dekanatu Ujazd w diecezji opolskiej. Świątynia znana jest z pokrywającej wnętrze kompozycji malarskiej, obejmującej wyobrażenie Trójcy Świętej, sceny z życia Chrystusa, postaci świętych oraz ornamenty. Jest to także jeden z obiektów znajdujących się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.

Historia kościoła

Świątynia pw. św. Michała Archanioła, którą oglądamy obecnie w Rudzińcu, nie jest pierwszym obiektem postawionym w tym miejscu. Historyczne wzmianki o stojącym tutaj kościele wskazują, że istniał on przed połową w. XV. Wiadomo także, że budowla ta w pierwszej połowie XVII w. była użytkowana przez protestantów. Dzisiejsza świątynia postawiona została właśnie przez ewangelików, zapewne w 1657 r., co zdaje się potwierdzać data pod oknem prezbiterium. Napis na jednej ze zrębowych belek za ołtarzem wskazuje natomiast zapewne na nazwisko cieśli, brzmiące „Ioan Joannes Machocsky”. Kościół ufundowany został przez właściciela Rudzińca w tamtych czasach, Wacława Pełkę. Kościół niebawem stał się świątynią katolicką, pełniącą funkcję obiektu filialnego parafii w Rudnie. Wiek XIX przyniósł m.in. budowę wieży–dzwonnicy (w 1853 roku), a także podmurowanie kościoła (w 1872). Z kolei w 1936 dobudowano zachodni przedsionek. Samodzielną parafię utworzono w Rudzińcu w roku 1945.

Budynek kościoła

Budowla jest orientowana, posiada konstrukcję zrębową, wieża jest natomiast konstrukcji słupowej. Kwadratowa w swym planie nawa posiada przystawioną od zachodu wieżę z kruchtą i przedsionkiem. Prostokątne prezbiterium jest węższe od nawy i zamknięte trójbocznie, z przylegającą od strony północnej zakrystią. Nad nawą i prezbiterium wznoszą się dwa odrębne, pokryte gontem dachy, a wieża posiada zwieńczenie piramidalne. Warto zwrócić uwagę na drewniane drzwi z kruchty do nawy, z oryginalnymi, XVII-wiecznymi okuciami.

Wnętrze kościoła

Do XVIII-wiecznego w większości wyposażenia należy ołtarz główny z wyobrażeniem Wniebowzięcia Matki Bożej oraz patrona kościoła, św. Michała Archanioła, na froncie mensy ołtarzowej. W ołtarzach bocznych znajdują się: obraz Matki Bożej Częstochowskiej oraz Pieta. Kamienna kropielnica w kruchcie pochodzi z przełomu XVII i XVIII w.. Polichromia, ze scenami o tematyce przeważnie nowotestamentowej i z ornamentami, pokrywająca całe wnętrze kościoła, pochodzi z 1657 r. W prezbiterium, w dolnym rzędzie przedstawień widzimy sceny męki i zmartwychwstania Chrystusa oraz Trójcę Świętą. W górnym rzędzie znalazły się natomiast postaci świętych. W polichromii nawy kościoła uwagę zwracają sceny Sądu Ostatecznego i Bożego Narodzenia. Na ścianie wschodniej (po bokach przejścia do prezbiterium) widzimy św. Marcina i św. Jerzego, zaś na ścianie zachodniej św. Hieronima. Na parapecie chóru przedstawiono Chrystusa i dwunastu Apostołów. Sklepienie nawy oraz prezbiterium ozdobione jest patronowymi malowidłami (czyli robionymi od szablonu), przedstawiającymi ornamenty roślinne.

Cmentarz i kapliczka

Wokół kościoła znajduje się cmentarz, zaś naprzeciw obiektu obejrzeć możemy kapliczkę z przełomu XVIII i XIX w.